ഇത്‌ ഞങ്ങളുടെ ലോകം.(അവസാന ഭാഗം)

എന്ത്‌!!!!

ഒരു പുതിയ ബ്ലോഗർ, അതും ഒരു സ്ത്രീ.. സധൈര്യം ബ്ലോഗുകളിലൂടെ ഓടിച്ചാടി നടന്ന് കമന്റ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌ കണ്ട അറയ്ക്കല്‍ പുത്രൻ ജാഗരൂകനാകുകയും
അവരെ ചേസ്‌ ചെയ്യാൻ ആരംഭിയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. ചേസ്‌ ചെയ്യുന്നതിനിടയ്ക്ക്‌ ഓടി ഒപ്പമെത്തി ഏറുകണ്ണിട്ട്‌ അവരുടെ പ്രൊഫൈലിൽ നോക്കി. കുഴപ്പമില്ല. മലയാളഭാഷ പള്ളിക്കൂടത്തിൽ വെച്ച്‌ മാത്രം പഠിച്ചിട്ടേയുള്ളൂ എന്ന് വെണ്ടയ്ക്കാവലിപ്പത്തിൽ എഴുതി വെച്ചിരിക്കുന്നത്‌ കണ്ട്‌ ഉൾപ്പുളകം കൊണ്ടു.

                ആംസ്ട്രോങ്ങും ടീമും ചന്ദ്രനിലിറങ്ങി , കോട്ടുവായിട്ട്‌ മൂരി നിവർത്തി തിരിഞ്ഞ്‌ നോക്കിയപ്പോൾ മലയാളിയുടെ ചായക്കട കണ്ട്‌ ഞെട്ടിയത്‌ പോലെ,  ആ പെൺകുട്ടിയുടെ ഫോട്ടോബ്ലോഗിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഞാനും ഞെട്ടി. കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല, അഖിലബൂലോകാഭിപ്രായോത്സാഹക്കമ്മിറ്റിയംഗങ്ങളായ അജിത്തേട്ടനും, സി.വി.തങ്കപ്പൻ സാറും കമന്റ്ബോക്സിൽ നിന്നും എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിയ്ക്കുന്നു.

ദുഷ്ടന്മാർ!!!

ആരും കയറിയിട്ടില്ലെന്ന് കരുതിയ ഫോട്ടോബ്ലോഗിൽ ഇവർക്കെന്നാ കാര്യമെന്ന് മനസ്സിൽ അമർഷം കൊണ്ട്‌ ഗുസ്തിഗോദായെ മനസ്സിൽ സങ്കൽപ്പിച്ച്‌ ഇടംകൈകൊണ്ട്‌ തങ്കപ്പൻ സാറിനേയും,വലത്‌ കൈകൊണ്ട്‌ അജിത്തേട്ടനേയും എടുത്ത്‌ പൊക്കി നിലത്തടിച്ച്‌ രണ്ട്‌ പേരുടേയും ഇടയിലായി അതിനിഷ്കളങ്കമായി,കന്മഷഹീനനായി "ഹോ!ഇവിടെയൊക്കെ ജീവിയ്ക്കുന്നവരുടെ ഭാഗ്യം "എന്നൊരു കമന്റ്‌ ചെയ്തു.

ഈ ഭീകരന്മാരുടെ മുന്നിൽക്കിടന്ന് കഥകളിയും ,ഭരതനാട്യവും,കുച്ചിപ്പുടിയും എന്തിനു ബിഹു വരെ കളിച്ച്‌ നോക്കി.എവിടുന്ന് !!ഒന്ന് തിരിഞ്ഞ്‌ പോലും നോക്കിയിട്ടില്ല.ആയതിന്റെ സങ്കടം നെടുവീർപ്പായും,അമർഷത്തെ ഹും ആയും ബഹിർഗ്ഗമിപ്പിച്ച്‌ ഹൃദയകല്ലോലിനിയിൽ കയറി ചന്നംപിന്നം പെയ്യുന്ന വേനൽമഴ പോലെ കമന്റ്‌ ഇടാൻ തുടങ്ങി.

    
         ആ പെൺകുട്ടി കോളാമ്പിയിൽ വരുമെന്നോ ,അഭിപ്രായം പറയുമെന്നോ കരുതാതിരുന്നതിനാൽ പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഞെട്ടേണ്ടി വന്നു.വർഷങ്ങളായി തളർ വാതം പിടിച്ച്‌ അനങ്ങാനാവാതെ കിടന്നിരുന്ന എന്റെ ജിമെയിലിനു അനക്കം വെക്കാൻ തുടങ്ങി.

      പുസ്തകക്കച്ചവടക്കാരനായ രവി ഡീസിയോട്‌ യാതൊരു കാരണവുമില്ലാതെ അസൂയ തോന്നുകയും,അതിനെ ക്രോധമാക്കി മാറ്റി ഡിസി ബുക്സ്‌ ഇറക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങൾക്ക്‌ വല്ലാത്ത മടുപ്പിയ്ക്കുന്ന മണമാണെന്ന് മനസ്സിനെ പറഞ്ഞ്‌ പഠിപ്പിച്ച്‌,വായിക്കാനായി വാങ്ങി വെച്ച പുസ്തകങ്ങളെ വരെ അടുക്കളയിലെ ബർത്തിൽ കയറ്റി വെച്ച്‌ ,യാതൊരു ലക്ഷ്യബോധവുമില്ലാതെ നടന്നിരുന്ന കാലത്തൊന്നും ബ്ലോഗെന്ന് കേട്ടിട്ട്‌ തന്നെയില്ലായിരുന്നു.അനിയൻ രഞ്ജു 'ഇതളുകൾ 'എന്ന പേരിൽ ഉണ്ടാക്കിത്തന്ന ബ്ലോഗുമായി ബൂലോകത്തേയ്ക്കിറങ്ങി അതിനെ 'കോളാമ്പി'യാക്കി മാറ്റിയ എനിയ്ക്ക്‌ ഇത്‌ ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ മേച്ചിൽപ്പുറമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ അധികകാലം വേണ്ടി വന്നില്ല.

       എഴുത്തിനേക്കാളേറെ വായനയെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നതിനാൽ അധികമൊന്നും എഴുതാനില്ലായിരുന്നു.ഇരുവരും ചെയ്തിരുന്ന പോസ്റ്റുകളുടെ എണ്ണം തുലോം തുച്ഛമായിരുന്നതിനാൽ പരസ്പരമുള്ള ബ്ലോഗ്സന്ദർശ്ശനം പെട്ടെന്ന് തന്നെ നിന്നു.

            സുക്കൻബർഗ്ഗിലൂടെ ലഭിച്ച ആദ്യപ്രണയം ആദിത്യബിർളയിലൂടെ സാവധാനം ഒഴുകി  നിത്യനിതാന്തതയിലേയ്ക്ക്‌ ലയിച്ച്‌ ചേരുന്നത്‌ അടങ്ങാനാവാത്ത വേദനയോടെ നോക്കിനിൽക്കേണ്ടി വന്ന എന്റെ മനസ്സിലെ മുറിവിൽ ഉപ്പുപുരട്ടാനായി പ്രണയത്തിന്റേയും,പ്രണയഭംഗത്തിന്റേയും മാസ്മരികഭാവങ്ങളെ അവയുടെ എല്ലാ മനോഹാരിതയോടെയും ചിത്രീകരിച്ച ഒരു ബ്ലോഗിന്റെ ലിങ്ക്‌ കിട്ടി.അക്ഷരാർത്ഥത്തിന്റെ എന്റെ കഴിഞ്ഞ കാലം ആ ബ്ലോഗിൽ എനിയ്ക്ക്‌ കാണാൻ കഴിഞ്ഞതിന്റെ ഷോക്കിൽ എന്ത്‌ ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നിർന്നിമേഷനായി ദിവസങ്ങൾ തള്ളി നീക്കുമ്പോൾ പുതിയ പെൺകുട്ടിയേക്കുറിച്ച്‌ ഓർത്തു.ആദ്യമായി ഒരു ലിങ്ക്‌ മെയിൽ അയച്ചു.മറുപടിയോ നന്ദിപ്രകടനമോ പ്രതീക്ഷിച്ചില്ലായിരുന്നെങ്കിലും കാലം അതിന്റെ അപ്രവചനീയത "നന്ദി സുഹൃത്തേ " എന്ന രണ്ട്‌ വാക്കിൽ തീരുന്ന ഒരു മെയിലിന്റെ രൂപത്തിൽ കാണിച്ചു.

പുതിയ ബ്ലോഗർമാർ ആരെന്നോ,പഴയബ്ലോഗർമാർ ആരെന്നോ ഒന്നും അറിയാതിരുന്ന അക്കാലത്ത്‌ പരമാവധി ബ്ലോഗുകളിൽ എത്താനായിരുന്നു ഇഷ്ടം.

    അങ്ങനെയിരിക്കേ അധികമാരും വായിയ്ക്കാത്ത ഒരു ബ്ലോഗിന്റെ ഒരേയൊരു അധ്യായത്തിന്റെ ലിങ്ക്‌ കിട്ടി.ആദ്യാധ്യായത്തിൽ തന്നെ വരാൻ പോകുന്ന വായനാവിസ്ഫോടനത്തിന്റെ സൂചന കിട്ടിയതിനാൽ തുടരധ്യായങ്ങൾ തേടിപ്പിടിച്ച്‌ വായിച്ചു.വായനയുടെ ഹാങ്ങോവർ തീരുന്നതിനു മുൻപേ പഴയ പെൺകുട്ടിയ്ക്ക്‌ ലിങ്ക്‌ അയച്ച്‌ കൊടുത്തു.മൂന്നാലു ദിവസത്തിനു ശേഷം നന്ദി പറഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ മറ്റൊരു മെയിലും വന്നു.

ചൂടുവെള്ളത്തിൽ വീണ പൂച്ച വീണ്ടും ചൂടുവെള്ളത്തിൽ ചാടുന്ന ലക്ഷണം കാണിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.ഒന്നോ രണ്ടോ ലിങ്കുകൾ ദിവസത്തിൽ പരസ്പരം അയക്കുന്നതിൽ നിന്നും മാറി ദിവസത്തിൽ പരമാവധി എത്ര മെയിലുകൾ അയക്കാമെന്ന് രീതിയിലായി.

      ഇ മെയിലിൽ നിന്നും ഹാങ്ങൗട്ടിലേയ്ക്ക്‌ പ്രമോഷനും,വാട്സാപ്പിലേയ്ക്ക്‌ ഡബിൾ പ്രമോഷനും നേടിയതിനേക്കാൾ വേഗത്തിൽ വിവാഹ നിശ്ചയം കഴിഞ്ഞു......

   ★                 ★                 ★                    ★

മൂന്നാംതവണയും പാസ്‌വേഡ്‌ തെറ്റിയതിനെത്തുടന്ന് കോപാകുലനായ സ്റ്റേറ്റ്ബാങ്ക്‌ ഏ.ടി.എം മെഷീൻ ഒരു കടലാസുകഷ്ണം പുറത്തേയ്‌ക്ക്  നീട്ടി.
വിനയപുരസ്സരം കൈപ്പറ്റി ഇരുകണ്ണുകളിലും മുട്ടിച്ചു.

     വായിച്ചു.

"പാണ്ടൻ നായുടെ പല്ലിനു ശൗര്യം പണ്ടേപ്പോലെ ഫലിയ്ക്കുകയില്ലിനി. "

വന്ന് വന്ന് ഏ.ടി.എമ്മിൽ മലയാളം പ്രിന്റോ?

ഒന്നൂടെ നോക്കി.

ഇപ്പോൾ കാര്യം പിടുത്തം കിട്ടി.

ഒന്നുകിൽ ആശാന്റെ നെഞ്ചത്ത്‌,അല്ലെങ്കിൽ ആശാന്റെ മുതുകത്ത്‌.

ഏസിയുടെ തണുപ്പിലും വിയർത്ത്‌ കൊണ്ട്‌ താഴോട്ട്‌ നോക്കി പുഞ്ചിരിയ്ക്കുന്ന ക്യാമറയെ നോക്കിപ്പറഞ്ഞു.

"കാണെടാ കാണ്,ലോകചരിത്രത്തിലെ ആദ്യസംഭവം."

പുറത്തേയ്ക്ക്‌ നോക്കി.

അനിയൻ ടുട്ടു കടയിലേയ്ക്കുള്ള സ്റ്റെപ്പുകൾ കയറുന്നു.

ആഭ്യന്തരവുമില്ല,വിജിലൻസുമില്ലാത്ത അവസ്ഥയിലായ വി.എസ്സിനെപ്പോലെ ഞാൻ കടയിലേയ്ക്ക്‌ നടന്നു.

       സിന്ധുവും ദിവ്യയും കൗണ്ടറിനരികേ കാഷ്യർ സുന്ദരിയോട്‌ സംസാരിച്ച്‌ കൊണ്ട്‌ നിൽക്കുന്നു.അമ്മി സോഫായിരുന്ന് ഉറക്കം തൂങ്ങുന്നു.ടുട്ടു പതിവ്‌ പോലെ ഇയർഫോണുമായി പ്രേമസല്ലാപത്തിൽ.

സുന്ദരിയ്ക്ക്‌ ചിരി വരുന്നുണ്ട്‌.

കാണാതെ പഠിച്ച്‌ വെച്ചിരിക്കുന്ന "ഓം ഹ്രീം യോഗിനിയോഗിനി യോഗേശ്വരീ യോഗേശ്വരീ.."എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ആകർഷണമന്ത്രം മനസ്സിൽ ഉരുവിട്ടു.ഒന്നിനേം ആകർഷിയ്ക്കാനൊന്നുമല്ല,കൈയ്യിൽ ഉള്ളത്‌ വികർഷിച്ച്‌ പോകരുതല്ലൊ!!!

      മുഖത്ത്‌ കൂടുതൽ ദേഷ്യവും,സങ്കടവും ഇടകലർന്ന "ആരും മിണ്ടിയേക്കരുതേ!ഞാനിപ്പം പൊട്ടിക്കരയും  "എന്ന ഭാവം വരുത്തിക്കൊണ്ട്‌ നിന്നു.

ആ ഭാവം കണ്ടാൽ "ഇത്ര പാവം ചെക്കനെ കെട്ടാൻ നിനക്ക്‌ ഭാഗ്യം ലഭിച്ചല്ലൊ ദിവ്യേ "എന്ന് ദിവ്യ തന്നെ ദിവ്യയോട്‌ പറയണമെന്ന് അതികഠിനമായി ആഗ്രഹിച്ചു.

"ഒരബദ്ധം പറ്റി "

"സിന്ധുവിന്റെ ഫോണിൽ മെസേജ്‌ വന്നു"

"ഓഹോ. "

"ഇവിടെ ഇപ്പോൾ ----അടച്ചിട്ട്‌ പോകാം.നാളെ ബാക്കികൂടെ അടച്ചിട്ട്‌ ഡ്രസ്സ്‌ കൊണ്ട്‌ പോകാം."

പണമടച്ചപ്പോൾ കീട്ടിയ ബില്ലിലെ ബാലൻസ്‌ തുക നോക്കി നെടുവീർപ്പിട്ടു.

"നിങ്ങളെന്നാ  കോപ്പിലെ എടപാടാ കാർഡ്‌ അക്സ്പ്പ്റ്റ്‌ ചെയ്യാത്തേ?"

കണ്ണ് മിഴിഞ്ഞ സുന്ദരി ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ ദിവ്യയെ നോക്കി.

എന്റെ കോട്ടയംമലയാളം ദിവ്യ സുന്ദരിയ്ക്ക്‌ തൃശ്ശൂരീകരിച്ച്‌ ട്രാൻസ്‌ലേറ്റ്‌ ചെയ്ത്‌ കൊടുത്തു.

"ഓരോ ട്രാൻസാക്ഷനും 250/- സർവ്വീസ്‌ ചാർജ്ജ്‌ ഈടാക്കും സർ.അതാ ഞങ്ങൾ ചെയ്യാത്തേ."

സുന്ദരിയുടെ മുഖത്ത്‌ നോക്കി "ഇത്രേം വലിയ കടയിൽ കയറുന്നവർ 250 കുണുവായ്ക്ക്‌ കണക്ക്‌ പറയുവോടീ മരപൊട്ടിക്കാളീ "എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു.

ഇപ്പം ഈ ചെറുക്കൻ മനസ്സിൽ പറഞ്ഞത്‌ ഒന്ന് തർജ്ജമ ചെയ്ത്‌ തന്നേ എന്ന് സുന്ദരി ദിവ്യയോട്‌ കണ്മുനകളാൽ ആരാഞ്ഞപ്പോൾ ദിവ്യ ഇനി വരുമ്പോൾ ആകട്ടെയെന്ന് അതേ ആയുധം ഉപയോഗിച്ച്‌ അറിയിച്ചു.

    

എന്നതായാലും ഇലയ്ക്ക്‌ കേട്‌ വന്നാലും വന്നില്ലെങ്കിലും,മുള്ളിനൊരു കേടും വന്നില്ലല്ലോ എന്നാലോചിച്ചപ്പോൾ പുറത്തേയ്ക്ക്‌ വരാൻ വെമ്പി നിന്ന ദീർഘശ്വാസം അർദ്ധ ഏമ്പക്കമായി പരാതിഹീനനായി ആരുമറിയാതെ ആമാശയത്തിലെയ്ക്ക്‌ ഊളിയിട്ടതിന്റെ ഫലമായി തലച്ചോറിൽ നിന്നും "നിനക്ക്‌ വിശക്കുന്നില്ലേടാ ചെറുക്കാ "എന്ന ചോദ്യം വന്നു.

നാലു പേരുമായി തൃശ്ശൂരിലെത്തിയ മാരുതി 800 ആറുപേരുമായി നല്ലൊരു ഹോട്ടൽ ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി.

   ★                ★                   ★                ★

'കൂട്ടിൽ നിന്നും മേട്ടിൽ വന്ന പൈങ്കിളിയല്ലേ' പാട്ടും പാടി വാഗമണ്ണിലെ  മൊട്ടക്കുന്നുകളിലൂടെ ഒാടി നടന്ന് 'എത്രയോ ജന്മമായ്‌ നിന്നെ ഞാൻ തേടുന്നൂ 'എന്ന ഗാനവും കൂടി പാടിയിട്ട്‌ കല്ലോലിനിയെ തൃശ്ശൂർ വരെ കൊണ്ടു വിട്ടിട്ട്‌ വരാൻ തയ്യറെടുത്ത എന്നെ ഉണർത്തിയത്‌ എന്റെ ഫോണിന്റെ ശബ്ദമായിരുന്നു.

പുലർച്ചേ ഏഴുമണിയാകുന്നതെയുള്ളു.

വിനോദ്‌ കുട്ടത്ത്‌.

"ഹലോ ,വിനോദേട്ടാ എവിടെയായി "?

"കതക്‌ തുറന്ന് പുറത്ത്‌ വാടാ.ഞാനിവിടെ എത്തി."

തലേന്ന് ഉറങ്ങാതിരുന്നതിന്റെ ക്ഷീണം പോയ്പ്പോയി.

നാളെയാണല്ലോ കല്യാണം.അതും എന്റെ.

ചാടിയെഴുന്നേറ്റു.

മുഖം കഴുകി.പുറത്തെത്തി.

കുട്ടത്തിനെ സ്വീകരിച്ചു.

ഫോൺ വിളിയിലൂടെയും ,ചാറ്റിലൂടെയും,ബ്ലോഗിലെ ആത്മാർത്ഥമായ അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങളിലൂടെയും വല്ലാതെ അടുപ്പം തോന്നിയ ആൾ.

ആദ്യമായി തമ്മിൽ കാണുകയാണ്.

സൂര്യവിസ്മയക്കാരനെ കോളാമ്പികാരൻ നമ്രശീർഷ്ക്കനായി ഹസ്തദാനം നടത്തി.

പുറത്തൊരു അതിഥിയെത്തിയെന്നറിഞ്ഞ അമ്മി ഹാജരായി.

"കിഴക്കൻ ചക്രവാളത്തിൽ അങ്ങേക്കരയിലങ്ങേക്കോണിലായി അനന്തതയിൽ നിന്നും ഉദിച്ചുയരുന്ന ജഗദ്നിയന്താതാവിനെ ആത്മസ്ഫുടം ചെയ്ത്‌ നമസ്കരിച്ച്‌ കൊണ്ട്‌ അകത്തേയ്ക്ക്‌ കയറട്ടെ."

ആർക്കും ഒന്നും മനസ്സിലായില്ലെങ്കിലും ബിഗ്‌ ബാംഗ്‌ തിയറിയുടെ മലയാളപരിഭാഷ ഇങ്ങനെ ആയിരിക്കുമെന്ന് കരുതി സമാധാനിച്ചു.

വീട്ടിലുള്ളതിനേക്കാൾ വലുതാണല്ലോ പുറത്തു നിന്ന് വന്നിരിയ്ക്കുന്നതെന്ന് ബോധ്യം വന്ന അമ്മിയുടെ കണ്ണുകൾ മിഴിയുകയും അത്‌ പിന്നെ തുറിയ്ക്കുകയും ചെയ്തു.

'ഇതൊക്കെയെന്ത്‌ 'എന്ന ഭാവത്തിൽ ഞാൻ കുട്ടത്തിനെ എന്റെ മുറിയിലേയ്ക്ക്‌ ആനയിച്ചു.

അപ്പോഴേയ്ക്കും അച്ഛനുമെത്തി.

കുശലപ്രശ്നങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും കാപ്പിയ്ക്കുള്ള സമയമായി.

കാപ്പി കഴിച്ചു.

അപ്പോഴേയ്ക്കും ബന്ധുക്കളെത്താൻ തുടങ്ങി.

കൂട്ടുകാർ മാലബൾബ്‌ കൊണ്ട്‌ ചുറ്റുമുള്ള മരങ്ങളിലും പന്തലിലും അലങ്കരിക്കുന്ന പണി മാത്രമെ ബാക്കിയുള്ളൂ.അതവർ ഭംഗിയാക്കി.

പിന്നെ ചിരിയും ബഹളവും ആയി.

വിനോദേട്ടൻ വളരെ വേഗം ഞങ്ങളിലൊരാളായി.

വൈകുന്നേരമായപ്പോൾ സിന്ധുവിനൊരു തോന്നൽ.

പാപ്പയുടെ നൈസർഗ്ഗിക സൗന്ദര്യത്തിൽ ഒരു ഇടിവ്‌ സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.അത്‌ പരിഹരിയ്ക്കാൻ ബ്യൂട്ടിപാർലറിൽ പോകണമത്രേ!

എന്തായാലും ഒരു നിർദ്ദേശം വന്നതല്ലേ?
കണ്ണാടിയിലൊന്ന് നോക്കി.സംഭവം ശരി തന്നെ.പഴയ ആ സൗന്ദര്യമൊന്നുമില്ല.പ്രത്യേകിച്ച്‌ മാറ്റമൊന്നുമുണ്ടാകില്ലെങ്കിലും ഒന്ന് പൊയ്ക്കളയാമെന്ന് വെച്ചു.

രെഞ്ജുവും ടുട്ടുവും മാലയും പൂക്കളും,ബൊക്കെയും വാങ്ങാൻ പോയ സമയത്ത്‌ ആരുമറിയാതെ സിന്ധുവുമൊത്ത്‌ സൗന്ദര്യവർദ്ധകകേന്ദ്രത്തിലെത്തി.അവളുടെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം മൂന്ന് മണിക്കൂറിന്റെ മാരകപ്രയോഗങ്ങളാൽ പുതിയൊരു കോളാമ്പിയായി പുറത്തിറങ്ങി ഒരു സെൽഫിയെടുത്ത്‌ കല്യാണപ്പെണ്ണിനയച്ചു.

മറുപടിയായി തുറിച്ച കണ്ണുള്ള സ്മൈലി..

സുന്ദരനാകാനിരിയ്ക്കുമ്പോൾ ആകെ ടെൻഷൻ കുട്ടത്തിനെ ഓർക്കുമ്പോഴായിരുന്നു.എന്തെടുക്കുകയാണാവോ!

രാത്രി വന്ന് കണ്ടപ്പോൾ സമാധാനമായി.ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല.പന്തലിൽ ചീട്ടുകളിയ്ക്കാരുടെ കൂടെ സകലതും മറന്ന് ചീട്ട്‌ കളിയ്ക്കുന്നു.

പിന്നെ വേഗം കുളിച്ചു,കുട്ടത്തുമായി ഒന്നിച്ചിരുന്ന് ഭക്ഷണം കഴിച്ചു.ചില ഉപദേശങ്ങൾ കിട്ടി.ഒന്നും മടിച്ചില്ല.കേട്ടു.

രണ്ടായപ്പോൾ എല്ലാവരും ഉണർന്നു.

കല്യാണവാഹനങ്ങൾ എത്തി.

ഭീകരാന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടിച്ച്‌ കൊണ്ട്‌ എന്നെ എല്ലാവരും ചേർന്ന് ഒരുക്കി.ചടങ്ങാണത്രേ!!


നാലായപ്പോൾ വാഹനങ്ങൾ പാലക്കാടിനു തിരിച്ചു.

അമ്പലത്തിലെത്തിയപ്പോൾ കാത്തിരുന്ന ഒരു കൂടിക്കാഴ്ച കൂടി സംഭവിച്ചു.വർഷങ്ങളായുള്ള ഫേസ്ബുക്ക്‌ പരിചയവും,ഇപ്പോൾ സഹോദരതുല്യനുമായ സുരേഷ്‌ സജിതച്ചേട്ടൻ എത്തി കാത്ത്‌ നിൽക്കുന്നു.

അദ്ദേഹം മൂന്നര മണിക്കൂർ നേരം യാത്ര ചെയ്ത്‌ വന്നിരിയ്ക്കുകയാണ്.സുരേഷേട്ടനേയും ആദ്യമായാണു കാണുന്നത്‌.

ഗാഢമായൊരാലിംഗനത്തിൽ മനസ്സിനു വല്ലാത്ത ലാഘവം തോന്നി.

പ്രണയിച്ച്‌ നടന്നപ്പോഴൊന്നും തോന്നാതിരുന്നൊരു അവസ്ഥയാണല്ലോന്ന് ഓർത്ത്‌ വല്ലായ്മ തോന്നി.അൽപസമയത്തിനകം ജീവിതം മാറിമറിയാൻ പോകുന്നു.

മകനെന്ന ,സഹോദരനെന്ന പദവിയോടൊപ്പം ഭർത്താവെന്ന പദവി കൂടി കൈവരാൻ പോകുന്നു..അതൊന്നും വിദൂരസ്വപ്നത്തിൽ പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

9.45 ആയപ്പോൾ അമ്പലത്തിലേയ്ക്ക്‌ കയറാനുള്ള ക്ഷണവുമായി ദിവ്യയുടെ അമ്മാവനെത്തി.

വരനും ടീമും അമ്പലത്തിലേയ്ക്ക്‌ നടന്നു.

ദിവ്യയുടെ അനിയൻ മാലയും ബൊക്കെയും തന്ന് സ്വീകരിച്ചു.

വധൂവരന്മാർ നടയ്ക്കൽ നിന്ന് തൊഴുതു.


അഞ്ചുമൂർത്തീസ്വാമിയുടെ കിഴക്കെ നടയിലെ വിവാഹവേദിയിലേയ്ക്ക്‌ പൂജാരിമാർ വന്നു.

ഇരുവർക്കും പ്രസാദം നൽകി.

കല്യാണക്കാര്യം പറയുമ്പോൾ ഹിമാലയസാനുക്കളില്‍ അറയ്ക്കൽ ഗുഹ സ്ഥാപിച്ച് ധ്യാനിയ്ക്കാൻ പോകുവാണെന്ന് അട്ടഹസിച്ചിരുന്ന ഞാൻ വെറും നൂറ്റിയിരുപത്തിനാലുദിവസത്തെ പരിചയം മാത്രമുള്ള ദിവ്യയെ;
മുപ്പത്തിമുക്കോടി ദേവഗണങ്ങളേയും,അഷ്ടദിഗ്പാലകരേയും സാക്ഷി നിർത്തി; മാതാപിതാക്കളുടേം സഹോദരങ്ങളുടേയും, ബന്ധുക്കളുടേയും അനുഗ്രഹാശിസ്സുകളുടേയും, മന്ത്രോച്ചാരണങ്ങളുടേയും,ആർപ്പുവിളികളുടേയും,കുരവയിടലിന്റേയും അകമ്പടിയോടെ സെപ്റ്റംബർ 14 ന് രാവിലെ 10.05 ന് താലിചാർത്തി ഉത്തരവാദിത്തമുള്ള ഭാര്യാ'ഫ'ർത്താക്കന്മാരായി.

[[[ഞാനെന്റെ കല്യാണപ്പോസ്റ്റ്‌ ഇതാ വേഗം പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്.



എന്റെ എല്ലാ പോസ്റ്റുകളും വായിയ്ക്കുകയും,അതിലെ 'മാംഗല്യം താന്തുനാനേന' എന്ന പോസ്റ്റിൽ ഉൾപ്പെടുത്താത്തതിൽ കടുത്ത പരിഭവം പറയുകയും ചെയ്ത മാലതി മേമയെ(ദിവ്യയുടെ അമ്മയുടെ അനിയത്തി*ഞങ്ങളുടെ കല്യാണത്തിനു ചുക്കാൻ പിടിച്ച ആൾ)ഞാനിവിടെ നന്ദിയോടെ ഓർക്കുന്നു.മേമയുടെ ആദ്യം മുതലുള്ള ഇടപെടലുകൾ മാത്രമാണ് ഞങ്ങളെ ഒരുമിപ്പിച്ചതെന്ന ഓർമ്മ എന്നെന്നും മനസ്സിലുണ്ടായിരിക്കുകയും ചെയ്യും.

        നന്ദി!മേമാ നന്ദി.!
     നന്ദി പ്രിയപ്പെട്ട എഴുത്തുകാരേ.!

എല്ലാവർക്കും സ്നേഹത്തിൽ ചാലിച്ച നന്ദി.!!]]]